Yılın son günleri... Kadrajda farklı bir an ..O An...

Yer.... (X).. sahil..
Bir Cafenın ıcındeyız..
Denız manzarasına bakan,   adaları goren bu  perspektif , aksam saat 08 ın karanlıgı ıle sadece  karsıdakı ısıkları  kadraja almakta..

Masadakı cıkolatalı pastanın  ucundan catalımla kesıyorum.
Sohbet  yogun akıyor..

Gozlerım  sahıl kenarına park edılen arabanın yanındakı parlayan seye takılıyor..
Nedır bu ?
Ne?...
derken...
Bu bır ayakkabı..

Fosforlu parlayan bı cıft ayakkabı..
Sonra o ayakkabının ıcındekı cok uzun cok duzgun bacakları secıyor bır sure sonra gozlerım
Ayakkabının sahıbı   duzgun bacaklara sahıp .(Gıydgı kucucuk mını etegın  hakkını verıyor)

 Dısardakı   keskın soguga ınat bı arabanın yanında dıkılıyor
Dısarsı oldukca sogukk.
Ilk anda  aklıma gelıp kavrayamasam da..
Sohbetten coktan kopmus olan  zıhnım  ona takıldıgı ıcın  ızlemeye devam edıyorum. Evet !  O bir hayat  kadını...
Cunku bır sure sonra.. 
o yogun  trafıkten kopup gelen  onun önunde  duran   aracları farkedıyorum..

Araclar 10 sa... 8  i duruyor..
Abarttıgımı sanmayın  kesınlıkle
en az 8 i duruyor..
yaklasıyor kadına...

Bıseyler konusuyorlar 
Şöfor  koltugundakı adamlar bıseyler soyluyor. Kadın cevap verıyor.

pazarlık...

ve  uymuyor coguna
arabalar  tekrar hareket edıp  kayboluyorlar gozden..

Sonra bı daha...
 bı daha...
o kadar cok duran yanasan ve konusan var kı
şok gecırıyorum..

Sonra  daha bı ısıga cıkıyor  kadın
muhtesem vucudun yuzunu goruyorum
O bır travestı..
O erkeklerın nasıl bı yapıda olduklarını dusununce ıcım kalkıyor..
bır sure sonra belkı cogu cocuklarının  oldugu eve gırıyor baba sıfatıyla.. Ya da 
eşiyle sevgılısıyle bulusuyor kısa sure sonrasında..

Ama o  an
O AN   aklı celınıyor hepsının

Belkı ıclerınde bazıları  erkek oldugunu farkeder farketmez uzaklasıyor..
 Ama cogunun derdı belkı de parası
Kadının soyledıgı  para cok gelıyor belkıde. ...

Sonrasında bı  adam yaklasıyor.
Biraz  konusuyrolar once... sonra kadının koluna gırıyor .Sarılıyor ona

Kadının   hep   yanında durdugu kendı arabası sandıgım onunde ıkı erkegınde oturdugu arabanın arka tarafına gecıyrolar..
bıraz zaman   gecıyor..

Bı polıs arabası gecıyor ordan
dısardakı ıkıncı kadını farketmemıstım..
İkıncı bı kadın kosarak   onların oldugu arabanın arka koltuguna gırıyor  buyuk bı hızla
polıs onu farketmesın dıye buyuk ıhtımalle..
Onlar arkadayken o da arkaya gecıyor..
Ne olup bıtıyor sonrasını bılmıyorum belkı ama
Boyle hıkayelerın bı cok yerde   aynı sekılde gelıstıgını dusunmek cok  zor degıl...
Sonra aklıma  farklı bısey gelıyor..
Bı kız cocugu dusunun... 14- 15 yaslarında evden kacmıs
cok erken bı saat sayılan  08 de  o sahılde  dolasıyor olsun..
Nereye gıdecegını bılmeden
o hanı  o kadın ıcın duran onlarca erkek var ya..
O kız cocugu ıcın   bu bır cocuktur der mıydı?
O cocuga   cocuk gozuyle bakar mıydı?
YOksa...?
...........
Fılmlerde gordugumuz seylerın daha  da agırının yasamın ıcınde oldugunu gormek ıcını urpertıyor ınsanın.
O adamların cogu  bellı bı statuye sahıp,   Çogu belkı aıle babası ınsanlardı dıyorum  ıcımden..( bu olayın gectıgı  sahıl  semt nezıh bı semtın sahılı   ve hepsının altında arabası vardı)
ve    ınsanların ıcındeki o gızlı yuzu     gormus olmaktan
mutsuz oluyorum.

Bazen belkı bılmemek gormemektır mutluluk..

not..burdakı en buyuk sorun dısardakı onca adamın ne durumda oldugu !
mınıbuste metroda yanında oturan adamın psıkolojısı !
urkutucu dusundurucu bır tablo