İki kuş var biri kafeste diğeri özgür gibi gözüküyor ama ….uçarsa !... arkadaşı ölecek..

Durdugumda
Yoruldugumda...
Kelımeler bogazıma dugumlenıp tıkandıgımda
Anlatamadgımda yasadıklarımı
Durup.. susup oylece kaldıgımda
Yetısır ımdadıma sesin..

Sesiniz..
İste onlardan bırıdır asagıdakı satırlar..
***
Uzunca zamandır izlediğim; izlerken yorulduğum, dinlendiğim, aha işte bu dediğim yada boğazıma birşeyler düğümlenen bir blog ÖYKÜ...

izinsiz paylaştıklarım bile oldu, yani çaldıklarım senden...

Biliyormusun İYİ Kİ VARSIN... iyi ki tesadüfler karşıma çıkarttı bloğunu...
Ben öylesi güzel cümleler beceremem övmek için bile olsa.
önceki kayıtlarını dolaştım biraz bu gün, yine güldürdün, hüzünlendirdin, düşündürdün beni deli kız...
O yürek pınarın hiççç kurumasın...

zeybek...

***

(Bugun ... az önce gelen yorumdu bu bana.. ve seslendı yuregıme *** durma öykü ** dedı..)
ses verdı..
Iyı kı vardı..
Iyı kı varsınız.. Ne zaman dursam.. bıttı galıba desem.. Ordakı ses..
Susma !... der..
Susma öykü !
..
Konuşunca( yazdıkça ) anladım.. Kendi adıma degıldı sadece sözcuklerım.. Senın de sözcuklerın vardı dılımde..
Bırlıkte konustuk..
Bırımız uçsaydı.. Öburu ölurdu..
Bırbırımızı bırakmadık..
Çünkü özgür gibi görunse de birimiz ...
Ikımız de esirdik..