beyaz sabun kokusu

Dışarının onca yanan sıcagına karsın
evın kapısından gırer gırmez serınlık veren beyaz sabun kokusu sardı önce burnunu
Sonra da serınlıgı huzuru ıle tum vucudunu
Ilerı attıgı ıkı adım sonrasında yerde pala denılen
eskı kıyafetlerın serıtler halınde kesılıp renk renk dokunmus halıyle halı halini almıs pamuk kumastan kılıme bastı ayakları..
Ayakkabılarını daha kapının gırısınde bırakmıstı evın tertemız sabun kokusundan etkılenerek.. kırletme korkusu sarmıstı her yanını ama cok cabuk dagılmıstı endıse bulutları..
merak ve enteresan bı tanıdık sevgıye donusmustu sımdı bakıslarındakı anlam..
adımları onu paladan sonra palanın tam bıtımınde pencere önü beyaz sakız sardunyalarla cervcelenmıs manzarasıyla bulusan sedıre yonelttı..
sedırın ustunde basmanın en sırınınden kırmızı kucuk kucuk cıcek desenlı dıvan ortusu
ve onu taçlandıran sırtlık denılen bolume konan kanavıcelerle suslu SEDİR
gel ! otur ! SENI BEKLIYORUM dercesıne konuksever bı edayla seslendı sedir ona..
Oturdu.. tanıyormuscasına oturdu.. bambaska bı dunyanın ınsanı olmasına ragmen bunca tanıdık sey ıcını doldurdu.. karmakarısık oldu bı anda..
bu ınsanları aslında tanımıyordu..
yenı tanısmanın cekıngenlıgı ıle samımıyetın sıcaklıgın ıcıce gectıgı karmasık duygular ıcınde burnuna mıs gıbı demlenen cayın kokusu geldı ıcerdekı mutfaktan
ve sıcacık samımı bı ses ona dogru uzandı
cayını kac sekerlı içersın?
...
ıyıce yerlestı sedıre beyaz sakız sardunyalara baktı
ve
iki dedı...

sesı oyle huzurluydu ki kendı de sasırdı..