malzeme

Bahsettiğim şey yemek tariflerinde

şundan bir parça bundan bir tutam şeklinde olanından değil.

Bahsettiğim insanın yapısı,insanların karakterlerinden dolayı birbirini malzeme edişleri,

kendi hallerine bakmadan bir başkasının açıgını yakaladıklarında bunu malzeme olarak kullanışları ve

bundan keyif alıp,.

enini sonunu düşünmeden hareket edişleri

*

düğme almam gerekiyordu

(*düğmeci yaşlı bir amca *)

20 tane alıcam şunlardan ! dediğimde kutuyu önüme sürdü

sen al içinden kızım dedi

saydım 20 taneyi ona uzattım

amca sen de say !

diye

gülümsedi

yok kızım dedi yok gereği

ola ki birisi 2 düğme fazla alırsa benim kaybım 2 düğme olur

ama ya onun kaybı ?

hayat boyu onunla gelır kul hakkı olarak yapışır ensesine öbür dünyaya kadar ayrılmaz yanından ağırlık yapar

dedi..

İşte aslında hayatın en sade en güzel

olması gerekeninin anlatımı bu olsa gerek..

*

İnsanlar insanları malzeme yapabiliyor günümüzde

haklı haksız bilip bilmedem ahkam kesebiliyor

İleri geri konuşup karalayabiliyor..

En güzel örnegini de Defne de yasadık bence..

Onun öldüğü akşam bir erkek arkadaşının evinde bulunuyor olması

bazıları için karalama adına iyi bir malzeme oldu o..

Aldılar verdiler parçaladılar hırpaladılar..

Ne ailesini düşündüler bunu yaparken ne o minicik melek oğlunu

Olayın nediri ? niçini ?nasılı ?aslında hiç birimizi ilgilendirmiyordu

herkesin hesabı bilindik yerde veriliyor zaten verilecek istisnasız hepimizin öyle..



Peki bu durumun en önemli muhatabı olan kocası orda karısının başucunda gözyaşları içinde üzüntü ile beklerken

dışardaki insanlara ne oluyor

insanlar nasıl bu kadar acımasız?

nasıl bu kadar kolay harcayıcılar anlamak mümkün değil..

Ama tarih boyu bu böyle olmadı mı?

Başkası bir hata yaptıgında diğerleri sütten çıkma ak kaşıkçasına onu yerden yere vurmadılar mı?

üstüne bir bir karaları çalarken

yahu biz ne yapıyoruz?

iç yüzünü bilmiyoruz !

hadi onu bırak bilsek bile yargılama hakkımız var mı bizim demediler

ve en cahilinden

En..

ben dünya insanıyım aydınım ! diyenine kadar

hepsi vurun... öldürün ü yaptılar

acımasızca....

ne kendini artık savunamaycak defne yi

ne onun kocasını

ne de o minicik yavrusunu düsünmediler..

Öyle bir oldu ki bu toplum

Anlamadan dinlemeden yargılayıcı

idam edici yok edici paralayıcı oldu

Televizyon programlarında realty showlar da

birisi yanlış yaptıgında

diğerleri bilir kişiydi

mikrofonu eline alan sütten çıkma ak kaşıklar

o kişiye vurun abalıya yaptılar

İzledik sustuk..

ve hepimiz seyirci olduk

SUSTUK..

aslında susmak ta paylaşmaktır

o yüzden

Artık susmamalı...

Bu sefer susmayalım.. Bir başkasını yaşadıkları adına yargılamak hiç birimizin hakkı değil..

yargılamak ve cezalandırılmak zaten belli yerde herkes için söz konusu

eger hatası varsa..

Bunu da bilen o yerdir.

Bize düşense



Ölüme....... Ölene ve O kişinin yakınlarına saygı duymaktır.
(bir durup düşünmek lazım her şeyde .anlamak dinlemek önyargısız yaklaşabilmek insanlara)