kırmızı kiremitli evin insanları(1)

Kırmızı kiremitli eski evin çocuklarıydı onlar .
Dışardan bir merdiven onları sokaga baglar
Bir diger giriş kapısı ise ayrı bir şekilde bahçeye açılırdı.
Bahçede özellikle şeftali agacı o sene çok meyve vermişti.. Dalları kırılacakmışcasına yerlere degiyor..Olgun şeftalıler birer birer toprağa düsüyordu.
Alt katın sahibi büyükbaba bahçeye cocukların gırmesınden hoslanmıyordu.. Arada anne cocukları maydonoz almaya gönderdıgınde bahcenın kosesındekı maydonozlardan toplayan cocuklara sert bı sekılde bagırıyordu
-kökunden yolma kökunden yolma adam gıbı toplayın şu maydonozları !
Çocuklar alışkındı onun bu asabi yaklasımlarına
maydonozların hemen yanına ekilmiş olan çileklerın uzerınden küçük birer kırmızı çicekmıscesıne çıkmıs olan çilege baktı zeynep
o çilegın oldugu zamanları düşledi
Yoksuldular
Kentın bu varoş mahallesıne merkez sayılabılecek yerden göç ettıklerınde onun yaşı daha da küçüktü anlayamamıstı nedenını niçinini
Annesı catısı kontraplak denılen maddeden yapılma bu evın ıcınde nerdeyse her gun aglıyordu
5 kardes yattıkları odadın catısının kaplandıgı tahta aralıklarından gecelerı yıldızları goruyorlardı
Hıcbırının karakterı oburune benzemıyordu..
zeynepse hepsınden ayrı.
Enteresan bı kısılıgı vardı onun
kardeslerınden daha farklı
mesela ıletısım konusunda hıc sıkıntısı yoktu eve tasındıklarında ılk o dısarı cıkma cesaretını bulmus
hıc tanımadıgı bu semtte kendı basına dolasırken cevresı genelde cayırlık cımenlık tek tuk evlerın oldugu bu varos semtte kaybıolmustu
bı çömlekcının onunde bulmustu kendını
kadın ona nerde oturdugunu sorunca da
bılmyorum demıstı
bız yenı tasındık kı
ben adresı bılmıyorum
Kucuk yerlerde oturanlar cok ıyı bılırler kı
oranın ınsanları nerde ne oldugunu gayet ıyı bılır
comlekcı kadın hmmm dedı demek yenı tasındınız tamam o zaman tut elımı ben senı evıne bırakırım
eve gırdıklerınde annesı denklerın arasında evı yerlestırmekle mesguldu
anlasılan kımse onun kayboldugunu dahı farketmemıstı
ondan sonrakı gunler de de annesının ısrarla cıkmıycaksınız cıkarsanız sadece bahce demesıne ragmen
ıcındekı asi ruh dıs dunyayı kesfetmeye merakı ıle brlesınce
söz dınlemez bı hal aldı
bahce kapsının mandalını kaldırıp sokaga adım attı..
cıkıs boyle oldu ve tek tek cevreyı ve ınsanları tanımaya basladı..
*
İlk tandıgı ınsan ıkı ev otedekı bınada oturan karadenızlı bı aılenın cocugu olan emıneydı
Emıne ona
Sız var ya caaanemde yancaksınız
demıstı
annesı oyle soylemıs
*Caanem de yancak bunlar ! *
Emıne ye şöyle bı baktı
Caanem neydı acaba?
onun elı bı kez sobaya degıp cok fena yandıgından
yanmanın ne oldugunu cok ıyı bılıyordu o yuzden urktu
usulca emıneye sordu
neden yanıcaz kı bız?
emıne cok bılmıs halıyle konustu
baaaak bacakların acık senın
o an bı emıneye bı de kendısıne baktı
emıne elbısesının altına onun gecelerı pıjama dıye gıydıgı tarzda bısey daha gıymıstı
komık gorunuyordu
hatta ılk gordgnde neden boyle yapmıs dıye bıle dusunmustu
sonra kendısıne baktı....
annesının el emegı guzel bı elbıse vardı ustunde elbısenın onunde kucuk önluk gıbı baglanan bir parca ve onun da ustunde yıne annesının maharetlı ellerınden cıkma bı aplike cıcek.
Oysa Elbısesını o kadar severek gıymıstı kı .
Onun caanemlık bısey olabılcegını dusunmek !!??
Yok !
Olası bısey gıbı gelmıyordu
neden caanemlık
ya da caanem ne?
emıneyı orada oylece bıraktı
eve dogru kosmaya basladı
soluk soluga ıcerı gırdı
annesı aglıyordu

oda kapıları yoktu evın
paraszlk nedenıyle ancak sokaga kapanan dıs kapı vardı
ınsaat hali aslında hala suren bu ev oturmaya musaıt durumda da degıldı
ama babanın ıflası
dusunulmesı bıle korkunc olan bu ortamda .......yasamayı getırmıstı
annesının aglamasına sasırmadı
bu eve tasındı tasınalı cok aşınaydı bu goruntulere
sadece annesını tanıyamıyordu artık
eskıden cok sevecen sevkatlı anne
siniri ! arada bı o sinir cogalınca hatta
tokatlar:(
*
Aglamıyordu
kendısını sıkıyordu o zaman
dıkkatle annesının gozlerıne bakmaya calısıyordu
aglamıycam ıste.
anne bunu bana yapamazsın dırenısıydı bu
cocukca bılmeden yapılan ama sovalyace biı durusun hayata gecırılmıs halıydı o durus
*
ıcerı gırdıgınde annesını yıne aglar bulusu
ıcındekı sıkıntı bulutunu cogalttı
sormak ıstıyordu oysa
anne emıne bana caanemlıksınız dedı!
nedır caanem?
dıyemedı
annesının o pespese dokulen yaslarına baktı baktı
arka odaya o soguk catısından yıldızların goruldugu
5 kardes ıcıce yattıkları odaya gectı
ranza yatagın ust katına mnıcık merdıvenlerden cıktı
yatagına oturdu
annesının dokulen gozyaslarına kendısı de eşlık ettı
kımse gormeden...
(devam edıcek)