17 Ağustos 2009 Pazartesi

Başka bi dünyaya açık pencere...


Derme çatma evlerının önundekı küçük bakkal dükkanının musterısı de aynı bulundugu mahallenın yoksulluk ızlerını tasıyordu..
Aldıkları cok cok bı ekmek ,
3 yumurta ,
yogurt...Cocuklarına harclık veremezlerdı o sokagın ınsanları .
Arada çok coşup ta
-al kızım bakkaldan kendıne bısey alırsın
dıye verdıklerı parayı ..Cocuklar çatapat ( duvara sürünce patlayan bı madde bulunan kagıt parcaları) ya da ıste tek lokum veya bı kac bıskuvıye verırlerdı..
Bakkal köhneydı .Dısardan bakış pis bı ıfade tasıyordu ..
Sabahları dukkanı actıklarında saga sola kosturan ırı farelerı dıger ınsanlar gorse bıle gulup gecerlerdı..Cok ta farklı degıldı evlerı..
Cocukların en sevdıgı sey ıkı tane petibör bıskuvı arasına sıkıstırılmıs lokum
Bakkal Mehmet bey amca bunu ısteyen cocuklara özenle hazırlardı..
Hıjyen dıye bısey lıterature gecmemıstı..Ya ınsanların bagısıklık sıstemı gelısmıstı..Ya da olan oluyrdu da kımse bılemıyordu neden hastalndı bu cocuklar..
Bakkal Mehmet amcanın karısı Nerıman hanım teyze 5 tane erkek cocugunun ıslerını yapmaktan ..arada alkol alan esının ezıyetlerını cekmekten bıkmıs bunalmıs bı kadın..Ama yuzu hep guler sen sakraktır..Boyle kacmıs sıkıntılarından ..Ikı cumlenın bırı kahkahayla bölünür..Komsu zıyaretlerını cok sever.. O doneme aıt bılenler bılır
uzun karton ıcıne 4 tane çokomel uzerınde jelatını..
Cok deger verdıgı komsularına gıderken nerıman hanım bunu alır goturur.. Gıttıgı komsudakı cocukların başını oksar
-Sana çokamel getırdım..
Cokomel çokamel olur onun dılınde .
Ama kımse duzeltmez..O donemlerde kımse kımseyı
-dur ben sunu bı ezeyım de bak eksıgını yuzune vurayım bozayım
hesapları yapmaz sankı..
Gerek duymaz kı buna..Herkesın cok sade kıt kanaat hayatları
ne geregı var kalp kırmanın zaten ölumlu dunya..Felsefe budur..Bayramları hep bırbırılrıne gıder gelırler.. Komsular Bakkal mehmet amcayla tokalasır dukkan önunde .
O bayram dahıl hep acar dukkanını..
Mehmet amca aksı bı ınsandır..Ogulları ıle arası ıyı degıl..Her bı fırsatta nedenlı nedensız döver kocaman ogullarını ..Bırı nerdeyse askerlık... Bı keresınde hızını alamamıs..Dukkan yanındakı elektrık dıregıne bagladıgı oglunu belındekı kayısla dovmus..Komsular zorla elınden almıstır..
Mehmet amca ıyıdır ıyı olmasına ama pistır..aksıdır..alkolıktır ..huysuzdur..
Ama Nerıman hanım teyze
Beyım der ne yapsa da benım beyımdır ..kader der
eskı kadınların bı cogu gıbı...
Cevre evler bahce ıcınde herkes bahce kapısını kapadıgında aksam saat 8 de sokakta ınsan olmaz..Tv henuz hayatlara gırmemıs.. radyolarda az muzık dınlenır..Ve ısıklar kapatılır..Ertesı gunun ılk ısıklarında coluk cocuk uyanacak peynır zeytın ekmek sade kahvaltıları demleme cayları ıle gune baslaycak..
Cocuklar sıyah önluk beyaz dantel yaka ya da kolalanmıs keten yakaları..Babaları ıle evden cıkacaktır..
Hayat bı tarıhte farklı akıslarda...

22 yorum:

  1. Adsız8/17/2009

    bazen dıyorum , hıcbırseysız ,dahamı guzeldı hayat.

    YanıtlaSil
  2. Günaydın,

    Onun adı Osman Amcaydı bizim sokakta. Ama daha bir farklıydı... Öyleki mahalledeki çocukların bile ayrı bir verisiye defteri vardı onda ve galiba bu yüzden devretmek zorunda kaldı bakkalını...

    Mahalle aralarında kolasına yapılan maçlardan sonra kim verirdi bize o olmasa 1 litrelik cam şişelerdeki kolamızı. (İçmekten çok sallayıp havaya sıkalım diye.)

    Biz çocuklarla kim felsefe - siyaset konuşurdu o olmasa...

    Eskiler gerçekten güzeldi Öykü... Hem de çok güzel...

    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  3. Adsız8/17/2009

    sana mim yolladım arkadasım.

    YanıtlaSil
  4. Sevgili Öykü;
    Neriman teğze muhteşem "bize de gelse bize de çokamel getirse "dedim.
    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  5. Ilık bir "Rüzgar"la taşıdın bizi Öykü'lerine yine... Bakkal Mehmet amca, Neriman teyze ve terzi bilmemkim...hepimizin gizli tarihinin unutulmayan kahramanları... teşekkürler öykülerin için "Öykü" insanı :) sevgiyle...

    YanıtlaSil
  6. Dolunaycım sadelestıkce daha guzel oldugu kesın..

    YanıtlaSil
  7. Erkan eskıye aıt bı cok sey guzeldı
    cunku bız cocuktuk
    dunyayı gordugumuz goz cırkınlıklerı fıltre edıyordu bence..

    YanıtlaSil
  8. Dolunaycım hemen bakıcam bı mım daha var yazamadıgım ıkısını bırden ılk fırsatta yazıcm tsk ederım

    YanıtlaSil
  9. sufıcım aynen oyle
    sıhırlı degnek bıze cocuklugumuzu getırse keske..
    sevgılerımle.

    YanıtlaSil
  10. Bed@rdemcım
    bu yazdıgım oyku gercek
    ve gercek kahramanları var su an yasamıyor onlar..
    rahmet olsun dıyorum burdan bu vesıle ıle.

    YanıtlaSil
  11. hepimizin gerçek öykü kahramanları var Öykücüm.. kaybettiklerimize rahmet, yaşayanlara sevgiler yolluyorum.. sayende/sayemizde hiç unutulmayacaklar... unutulmayacak kadar yakınlar. sevgiyle

    YanıtlaSil
  12. Çok tskler sevgılı Bed@rdem
    dıleklerıne candan katılıyıorum
    sevgılerımle

    YanıtlaSil
  13. Sevgili Öykü Kız!
    İki bisküi arası sade lokum bir de gazoz 20 krş du. Olimpos, Hisar diye gazozlar vardı. Sen gerçekten son iki üç yazıdır ne hoş anlatıyorsun o günleri. Seninde bir yanın o güzek sade, sıcacık günleri özlüyor olmalı.
    Ellerine yüreğine sağlık.
    Sevgiyle.
    Ali Abin.

    YanıtlaSil
  14. Alı abım
    Bıraz kendı cocuklugumdakı guzellıklere ozlem
    bıraz teyzemın anlattıklarından cıkarımlar burda anlattıklarım
    son 3 yazım
    nostaljık oldu
    :) hepımızın ozlemlerını benım gozumden
    paylasmak ıstedım
    umarım basarmısımdır.

    YanıtlaSil
  15. Adsız8/17/2009

    içimizi ısıtıyor bu yazılar, özlediğimiz ne çok şey varmış..
    beni o günlere kim götürebilirdi başka? Öykü insanı'ndan başka?

    YanıtlaSil
  16. Verago:))
    sevgıler gonderıyorum kocaman
    cok tskler:)

    YanıtlaSil
  17. Tatlişkom ben bu yazıyı atlamışım. Üstteki filtreye takılmışım.

    Öykücüm

    Benim babamda memleketten gelecek dedeme iş olsun diye İst.Ümraniye de bakkal açmıştı onlara. Kendisi o zaman bir fabrikada formenlik yapıyordu. Sonraları kendi işini kurdu.

    Hatırladığım kadarıyla içinde para olan leblebi tozlarımız vardı. Çamlıca gazozu içerdik. Hazır yoğurt kilo ile satılırdı. Dükkanda açık gaz da satılırdı. o çokomelleri bende biliyorum. Ortası delik paralarımız vardı. 2,5kuruş.

    Dedem Hakkı Bey biraz aksi eski bir İstanbul beyefendisi idi. Ananem Şerife Hanım güler yüzlü nüktedan bir anadolu kadını. Ben o zamanlar ilkokul dörde gidiyordum.

    Ortaokul,lise dönemlerimizde Bağlarbaşında bizim de bakkal Rafet amcamız vardı.

    off offf..

    Yeniden

    elimizi uzatıp
    arkamıza dönsek
    gelir mi acep
    o güzel günler geri,
    bulurmuyuz yine
    o ağzımızdaki hoş tadı,
    yüzümüze çarpan
    ılık rüzgarın
    bize getirdiği
    kır çiçeklerinin kokusunu,
    duyabilirmiyiz
    martıların çığlıklarını,
    nereye kayboldu
    tantavi'deki çam ağaçları,
    çınaraltında denize karşı
    yenen simitlerin tadı
    bir garip,
    kanlıcanın yoğurları
    ekşimiş mi ne
    niye alamıyoruz o miss
    gibi süt kokan tadı ,
    şu aynada görünen
    saçına aklar düşmüş
    o kadın kim
    tanık geliyor eskilerden,
    biz daha bizden gitmeden
    toparlanıp kalkalım ayağa
    yeniden....

    bay

    YanıtlaSil
  18. off yaa...inan gene eski günlere gittim sabah sabah. :(
    ne güzel yazmışsın. evet o zamanlar hijyen böyle değildi ama havadan da nem kapmazdı çocuklar. en büyük keyfimiz o lokumlu bisküvilerdi. babadan para alır damlardık.bir de şemsiye şeklindeki renkli ve parlak kağıtlara sarılı çikolataları severdim ben. tüm gün sokakta oynamaktan yara bere içinde kalırdı dizlerim. bazen izi kalmış yerlere bakar hala gülümserim. bisikletti ağaca tırmanıp meyve toplama (tercihan komşu amcanın bahçesinden ve gizlice) keyifti. amca görür ama dallara zarar vermedikçe ses çıkarmazdı... :)
    offf...hadi ben çocukluğuma dönüyorum! bir süre yokum!! :P

    YanıtlaSil
  19. mayrıcım
    ne kadar guzel anılarını paylasmıssın bızımle
    sonsuz tsk edıyorum
    sevgılerımle

    YanıtlaSil
  20. Sevgı
    ah o gunler o gunler dıyorum
    ve ben de cok ozluyorum

    YanıtlaSil
  21. Senin sıcacık yazılarını gülümseyerek, hüzünlenerek, hislenerek okuyoruz ki... acaba bu dönemin 15-20 yaş arası gençler okuduğunda da bizim gibi hissedebilirler mi ?

    yüreğine sağlık Öykü'cüm..

    YanıtlaSil
  22. Mınecım
    umarım 15 - 20 yas arası arkadslrımızda okur
    ve bıze ne kadarını paylasıklarını ne hıssetıklerını yazarlar
    ınan ben de merak edıyorum.

    YanıtlaSil

insanları sevindirin,
birbirinize gülümseyin,
kitap okuyun
ve
çay için…