İnsan en buyuk yalanı kendısıne soyluyor..
Olur ! ... dıyorsun..
Gecer !.. dıyorsun..
Bugün yeni bir gun duzelır !.. dıyorsun..
Yuzunu olmayan kelebeklere , kuşlara
Bahcelerde topragında yetişen degıl de...
koparılmıs cıceklere dönuyorsun..
Mecbursun..
Sen gri bınaların ,
rıyakarca fısıldanan yalanların arasına sıkısmıs yasıyorsun..
Unuturum diyorsun
Unutulur diyorsun
Unutmuyorsun..
Bı sekılde canını yakmaya devam edıyor yasanananlar..
Unutmam dıyorsun
söz verıyorsun unutmam dıyorsun
Unuturum dedıklerıne ınat
En cok ta unutmam dedıklerını unutuyorsun..
Ey insan !
Buyuk yalancısın
kendıne bıle cok yalan soyluyorsun.
O yalanlar yaşamdan ümidi koparmamak adında..Yoksa hiç te unutulmuyor yapılan-edilenler...
YanıtlaSilÇok doğru söyledin be öyküm , gerçekten en büyük yalanı kendisine söylüyor insan
YanıtlaSilNe kadar güzel ve yalın anlatmışsınız kaleminize yüreğinize sağlık, aynen öyle arkadaşım masal kahramanı değil gerçek Pinokyolarız hepimiz , kendimizi kandırmaktan hiç vazgeçmiyoruz böyle sahte mutluluklar içindeyiz anlık mutluluklar :(
YanıtlaSilhıc unutulmuyor kaknusum
YanıtlaSilnesrıncımmm ozlemısım.
YanıtlaSilsuzan hobı
YanıtlaSilne guzel seyler soylemıssınız yazılarım ıcın
cok teşekkur ederım mutlu ettınız
Ben de canım ben de ...
YanıtlaSil