işte tam da böyle...

Bazen anneler ölüyor.
Anneler ölünce çocuklar hep hüzünlü bakıyor.
Hep yorgun bakıyor.
 Hep kırmızı bakıyor.
 Hep düşecekmiş gibi bakıyor.

Ve benim sırtımı dayayabileceğim bir duvarım yok.
Gölgesinde dinlenebileceğim bir omuzum da yok.
Korkuyorum.
Bana sarıl.

Canım acıyınca,
Ellerim titreyince,
En çok gök gürleyince,
Yağmur yağınca,
Ve
Bir kuş uçunca,
Denizler dalgalanınca,
En çok yıldızların altında,
Bu cehennemin dört bir yanında,
Nefes aldıkça…
Bana sarıl.


bu  satırlar  kime  ait bilmiorum  ama  iste  tam böyle...
tam....böyle..